Héraðsdómur Reykjavíkur hefur vísað frá máli sem hópmálsóknarfélag höfðaði á hendur mér. Í úrskurðinum kemur fram að ekki liggi fyrir að félagsmenn í hópmálsóknarfélaginu eigi lögvarða hagsmuni af því að fá leyst úr viðurkenningarkröfum sínum og að kröfugerð þeirra feli eingöngu í sér beiðni um álit á lögfræðilegu efni án þess að fyrir liggi að hún sé nauðsynleg til úrlausnar á ákveðnum kröfum.

Nú er loks opinbert hverjir standa að baki rógsherferð í formi hópmálsóknar gegn mér. Niðurstaðan kemur mér ekkert á óvart, höfundareinkennin duldust mér aldrei.  Frá upphafi hefur mörgum milljónum verið varið  í lögfræðiálit, auglýsingar, fundarhöld, langdregið vitnamál og tilhæfulausa stefnu, þótt helst væri að skilja á forsvarsmönnum málsóknar að þar færu smáir, hrjáðir – og félausir – riddarar réttlætisins.  Auðvitað var það ekki svo.

Störfum
hlaðið dómskerfi Íslands þarf nú að bæta á sig duttlungum Vilhjálms
Bjarnasonar. Mál sem hann og málsóknarfélag hafa höfðað gegn mér verður
væntanlega þingfest
í Héraðsdómi Reykjavíkur á morgun. 

Stjórn RÚV ohf. svarar ekki bréfum sem til hennar eru send, heldur felur öðrum að svara fyrir sína hönd. Þar með víkur hún sér undan lögboðnum skyldum sínum. Ég ákvað að láta reyna einu sinni enn á þessa afstöðu stjórnarinnar og sendi henni eftirfarandi bréf í síðustu viku, sem vonandi verður tekið fyrir á fundi hennar í þessari viku: