Hrunið : Yfirlit greina
Eignarhald félaga lá ljóst fyrir – Landsbankinn og FME deildu um túlkun reglna
Viðskiptablaðið greinir frá því í morgun að slitastjórn
Landsbankans rannsaki nú hvort áhættuskuldbindingar bankans hafi farið yfir
leyfileg mörk og eru viðskipti mín við bankann á árunum fram til 2007 nefnd
sérstaklega. Aðrir fjölmiðlar hafa síðan tekið málið upp eftir Viðskiptablaðinu.
Væntanlega tengist þessi fréttaflutningur eitthvað framgöngu lögmanns eins,
Ólafs Kristinssonar, sem er að safna saman fyrrum hluthöfum Landsbankans í
málsókn gegn Landsbankanum vegna rangra upplýsingagjafa. Kjarni þessa máls er að
FME og Landsbankinn voru að fullu upplýst um eignarhluta minn í bankanum og í
félögum sem áttu í viðskiptum við hann en fram að yfirtöku fyrirtækja minna á
Actavis var ágreiningur um hvort ég hefði yfirráð yfir því félagi en þar fór ég
með undir 40% hlutafjár. Hafa skal í huga að þau lán sem hér um ræðir voru greidd
upp í Landsbankanum árið 2007.
Eftirspurnarskellir ollu vandræðum
Ásgeir Daníelsson, hagfræðingur hjá Seðlabankanum flutti erindi nýlega um áhrif peningastefnu Seðlabankans á hrun bankakerfisins haustið 2008. Þó svo ég lýsi mig ekki sammála öllum hans ályktunum fannst mér frískandi að kynna mér efni fyrirlestrarins í samanburði við hálf- og vanþekkinguna sem einkennir umræðuna um orsakir hrunsins á vettvangi fjölmiðla- og stjórnmála. Ásgeir leggur áherslu á að það sem mestu hafi valdið um hvernig fór voru svokallaðir eftirspurnarskellir, ekki peningastefnan.
„Síðasta lánið undir sólinni“ úr sögunni
DV greindi frá því í dag að lán Samsonar hjá Arion-banka sem ítrekað var ranglega sagt vera vegna kaupa félagsins á Landsbankanum 2003 og fjármálaráðherra sagði vera „síðasta lánið undir sólinni sem ætti að afskrifa“ hefur verið gert upp í Arion-banka. Í greininni kemur fram að Landsbankinn og Arion hafi skipt á kröfum. Jafnframt kemur fram að allar líkur séu á því að lánið sem nú er í Landsbankanum verði greitt að fullu. Því má segja að „síðasta lánið undir sólinni“ sé úr sögunni. Fjármálaráðherra getur því sofið rólegur áhyggjulaus af afskriftum af þessu láni.
Skuldauppgjör er ekki kyrrstaða
Ýmsir hafa séð ástæðu til að vekja athygli á samningum þeim sem ég gerði um uppgjör allra minna skulda. Því miður virðist gæta misskilnings á inntaki og formi þeirra, jafnvel hjá opinberum aðilum sem best eiga að þekkja til uppgjörsmála og leggja uppgjör mitt að jöfnu við einhverskonar kyrrstöðusamninga. Ragnhildur Sverrisdóttir, talsmaður Novator, skrifar grein í Fréttablaðið í morgun þar sem hún bendir á að skuldauppgjör mitt er ekki einhverjir kyrrstöðusamningar. Eins og fram hefur komið þá er ég ekki í aðstöðu til að fjalla um einstök atriði í samningsins vegna trúnaðar við þá erlendu og innlendu banka sem að þeim koma.